چگونه سیستم های پرداخت الکترونیکی از کلاهبرداری و مسائل مربوط به هزینه مضاعف جلوگیری می کنند؟

سیستم های پرداخت الکترونیکی نقش حیاتی در جامعه مدرن ایفا می کند و زندگی روزمره و معاملات تجاری مردم را تا حد زیادی تسهیل می کند. با این حال، با محبوبیت پرداخت های الکترونیکی، مشکلات کلاهبرداری و پرداخت های مضاعف به طور فزاینده ای برجسته شده است. به منظور اطمینان از امنیت و اطمینان تراکنش ها، سیستم پرداخت الکترونیک مجموعه ای از اقدامات را برای جلوگیری از این مشکلات انجام داده است.

1. استراتژی های جلوگیری از تقلب
نظارت لحظه ای تراکنش ها: جمع آوری بی درنگ داده های تراکنش شامل مبلغ تراکنش، زمان، مکان، شرکت کنندگان، نوع تراکنش و سایر اطلاعات. همچنین ممکن است لازم باشد سایر اطلاعات مربوط به تراکنش جمع آوری شود، مانند اطلاعات دستگاه کاربر، آدرس IP، نوع مرورگر و غیره. داده های معاملاتی جمع آوری شده با استفاده از الگوریتم ها و مدل های پیچیده برای شناسایی الگوهای معاملاتی غیرعادی تجزیه و تحلیل می شوند. تجزیه و تحلیل ممکن است شامل مقایسه تراکنش های جاری با الگوهای معاملاتی تاریخی کاربر، مقایسه آنها با الگوهای معاملاتی سایر کاربران، و تشخیص فراوانی، مقادیر یا مکان های جغرافیایی تراکنش های غیرعادی باشد. این سیستم به طور خودکار تراکنش های غیرعادی را که با قوانین از پیش تعیین شده یا مدل های یادگیری ماشین مطابقت ندارند، شناسایی می کند. ناهنجاری ها ممکن است شامل معاملات ناگهانی با ارزش بالا، معاملات مکرر با ارزش کوچک، معاملات از مناطق پرخطر و غیره باشد.

ایجاد مدل های ضد تقلب: سیستم های پرداخت الکترونیکی می تواند ارزیابی ریسک و پیش بینی تراکنش ها را با ایجاد مدل های ضد کلاهبرداری انجام دهد: این مدل ها معمولاً مبتنی بر داده های بزرگ و فناوری یادگیری ماشین هستند و می توانند رفتار تراکنش های تاریخی کاربران، اطلاعات دستگاه، موقعیت جغرافیایی و غیره را تجزیه و تحلیل کنند. داده ها برای تعیین اینکه آیا وجود دارد یا خیر. خطر تقلب در یک معامله برای تراکنش‌های پرخطر، سیستم بررسی و تأیید دقیق‌تری را برای اطمینان از امنیت تراکنش انجام می‌دهد.
به اشتراک گذاری و همکاری داده ها: برای مقابله موثرتر با کلاهبرداری، سیستم های پرداخت الکترونیکی نیاز به اشتراک گذاری داده ها و همکاری با سایر نهادهای مرتبط دارند. سیستم‌های پرداخت الکترونیکی با ایجاد روابط همکاری با بانک‌ها، آژانس‌های امنیت عمومی، آژانس‌های مبارزه با تقلب و غیره می‌توانند اطلاعات و داده‌های کلاهبرداری بیشتری را به دست آورند و از این طریق کلاهبرداری را با دقت بیشتری شناسایی و از آن جلوگیری کنند. علاوه بر این، سیستم‌های پرداخت الکترونیکی همچنین می‌توانند از فناوری بلاک چین برای دستیابی به اشتراک‌گذاری و تأیید داده‌ها در بین مؤسسات، بهبود امنیت و اعتبار داده‌ها استفاده کنند.
آموزش و آموزش آگاهی از امنیت: بهبود آگاهی امنیتی کاربران و بازرگانان نیز ابزار مهمی برای جلوگیری از کلاهبرداری است. سیستم های پرداخت الکترونیکی می تواند دانش امنیت پرداخت الکترونیکی را با برگزاری آموزش ها و آموزش های امنیتی، انتشار نکات امنیتی و ترویج فعالیت های آگاهی امنیتی به کاربران و بازرگانان رایج کند و نحوه شناسایی کلاهبرداری، محافظت از اطلاعات شخصی و جلوگیری از خطرات کلاهبرداری را آموزش دهد.

2. راهکارهایی برای جلوگیری از مشکلات پرداخت مضاعف
هزینه مضاعف زمانی است که از یک ارز الکترونیکی چندین بار به طور همزمان استفاده شود یا به گیرندگان مختلف منتقل شود. سیستم های پرداخت الکترونیکی برای جلوگیری از مسائل مربوط به هزینه مضاعف از استراتژی های زیر استفاده می کنند:
شناسه منحصر به فرد: به هر تراکنش یک شناسه منحصر به فرد (مانند شناسه تراکنش یا مقدار هش) اختصاص داده می شود تا از منحصر به فرد بودن و ردیابی تراکنش اطمینان حاصل شود. به این ترتیب، حتی اگر شخصی تلاش کند دوبار خرج کند، سیستم می‌تواند تراکنش تکراری را با بررسی شناسه تراکنش شناسایی و رد کند.
تکنولوژی دفتر کل توزیع شده: سیستم های پرداخت الکترونیکی از فناوری دفتر کل توزیع شده (مانند زنجیره بلوکی) برای ثبت اطلاعات تراکنش استفاده کنید. دفترهای توزیع شده غیرمتمرکز، غیرقابل دستکاری، شفاف و قابل ردیابی هستند و می توانند از صحت و یکپارچگی اطلاعات تراکنش اطمینان حاصل کنند. در بلاک چین، هر تراکنش توسط چندین گره تایید و ثبت می شود و پس از تکمیل رکورد، نمی توان آن را دستکاری یا حذف کرد. بنابراین، هزینه مضاعف در یک سیستم بلاک چین امکان پذیر نیست.
مُهر زمان و مکانیسم قفل: در سیستم پرداخت الکترونیکی، به هر تراکنش یک مهر زمانی داده می شود تا زمان وقوع تراکنش را ثبت کند. در عین حال، سیستم از مکانیزم قفل نیز برای جلوگیری از پرداخت مضاعف استفاده خواهد کرد. به عنوان مثال، هنگامی که تراکنش به سیستم ارسال می شود، سیستم ارز الکترونیکی مربوطه را قفل می کند تا از استفاده مجدد آن تا پایان تراکنش جلوگیری کند. این مکانیسم قفل تراکنش های منظم را تضمین می کند و از هزینه مضاعف جلوگیری می کند.